สุข ๓ แบบ แอบอยู่สองข้างทาง

สุข ๓ แบบ แอบอยู่สองข้างทาง

      มองสองข้างทางก็ไม่เห็นมีอะไรมากมาย  นอกจากบ้านทรงแขกๆ ไปไหน  ทางใด  ในเส้นทางแสวงบุญ  ต้นทุนชีวิตของชาวบ้านชาวเมืองก็ไม่ต่างกันสุดขั้ว  คนเหล่านี้จึงอยู่ร่วมกันได้อย่างสบาย  เพราะมีต้นทุนในความเหมือนที่คล้ายคลึงกัน  สุขก็สุขไม่ห่าง  ทุกข์ก็ทุกข์ไม่ไกล  ความสมดุลที่คอยไกล่เกลี่ยให้ชุมชนเล็กๆ กลายเป็นชุมชนเข้มแข็งได้อย่างชัดเจน

ความสุขความทุกข์ที่เราพอมองเห็นได้  ไม่ต้องมีกล้องส่องขยายก็แลเห็น  ในสิ่งที่เขามีเขาเป็น  สิ่งที่เขาวิวัฒน์พัฒนาตามรูปแบบเขาเอง  ความสุขที่ไม่ซุ่มซ่าม  รุ่มร่าม  รุงรัง  กระทั่งคลั่งในความสุขแบบฉาบฉวย  สิ่งที่จะช่วยให้เขามีสุขจีรัง  ต้องหันหน้าหันตามาพัฒนาความสุขของคน  มากกว่าการพัฒนาวัตถุ  แล้วความสุขจะเข้าสู่วิถีแห่งการแบ่งปัน  มากกว่าสุขที่ได้จากการแข่งขัน  ช่วงชิง

ล้อรถกำลังหมุน  ต้นทุนทางสายตากำลังสูง  จิตของเรากำลังโปร่ง  มองสองข้างทางโล่งไม่ผูกมัดมาช่วยกันนั่งจัดความสุขที่ระบายทั่วสองข้างถนน  ที่แอบอยู่สองข้างทางและที่ซุกซ่อนอยู่ในตัวคนว่า

๑.สุขแบบแย่งกันสุข       ถ้าเขาสุข เราก็ทุกข์  สุขเกี่ยวกับวัตถุ ต้องได้ ต้องเอา เราได้สุข เขาเสีย

เขาสุข    เรา ทุกข์ ต้องแย่งกันได้ต้องเอา ถ้าเสียก็ได้ทุกข์ทันที แย่งกันสุข ทั้งที่สุขมีเต็มโลก ทุกข์ตามธรรมชาติ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ระวังทุกข์ที่เราไปสร้างขึ้น

๒.สุขแบบไปด้วยกัน       สุขประสานกัน ช่วยกันสุข เราสุขก็ไปช่วยให้เขาสุข (ดูขอทานได้รูปีแล้วไปบอกพรรคพวก แม้พระอรหันต์โมคคัลลาน์กับพระสารีบุตร บรรลุธรรมแล้วก็มาบอกกัน  ยังไปชวนอาจารย์สญชัยอีก (จิตมีคุณธรรม เมตตาไมตรี อุดหนุนซึ่งกันและกัน ดูขายของสองข้างถนน ดูรถวิ่งบีบแตรทั้งวัน)

๓.สุขแบบอิสระ   พระ พุทธเจ้าตรัสว่า ถ้าสุขชอบธรรม เรามีสิทธ์เสวย ไม่หลงใหล เพลิดเพลิน มัวเมา จะเจอปัจจัยของทุกข์ สุขเป็นโลกธรรมอย่างหนึ่ง มันเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ไม่นานก็ดับไป สุขปราณีต สุขระดับสูง จากการพัฒนา ความสุขที่พัฒนากับความสุขทันสมัย มองสุขแท้ เข้าใจความสุขเทียมๆ (ทุกข์ในอินเดีย มีไว้ให้เราเห็น สุขในอินเดีย มีไว้ให้เราเป็น ระวังอย่าให้ผิดขั้ว) (สุขเกิดการหาทรัพย์ สุขเกิดจากการใช้ทรัพย์ สุขเกิดจากการไม่เป็นหนี้ สุขเกิดจากการทำงานไม่เป็นโทษ)

นี้เป็นเพียงหนึ่งมุมมองที่อาศัยไอดินกลิ่นแขก  มาผสมให้กลมกลืนกับสิ่งที่มองเห็นสองข้างทาง  ท่านที่นั่งฟังอยู่บนรถ  จะเห็นชอบด้วยหรือไม่เห็นชอบด้วย  ก็เป็นเรื่องธรรมดา  ไม่จำเป็นที่เราจะต้องชอบเหมือนกัน  และก็ไม่จำเป็นที่เราจะไม่เห็นชอบเหมือนกัน  แต่สิ่งที่เราควรจะตั้งมุมมองและตั้งมุมเดิน  ต้องเป็นความสุขประเภทที่ไว้ใจได้  ไม่ใช่ความสุขแบบหยิบยืมจากผู้อื่นมา  สุขที่แท้จริงคือวิมุติหรือความสงบ  เมื่อจะมีจะเป็น  ต้องมีต้องเป็นอย่างมีความสุข  และเป็นความสุขที่ยั่งยืนถาวร